Της Κατερίνας Ηλιάδη
Την 9η Ιουνίου, τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου για το κομματικό σύστημα του δημοκρατικού τόξου της χώρας μας, πολιτικοί αρχηγοί στις πρώτες τοποθετήσεις τους και πρωτοκλασάτα κομματικά στελέχη που κυκλοφόρησαν στα κανάλια εκείνο το βράδυ, τόνισαν με ύφος βρεγμένης γάτας (εκτός από την πρόεδρο του ΔΗΣΥ που εμφανίστηκε νικήτρια) ότι «μήνυμα ελήφθη» αναφορικά με την απαξίωση που εισέπραξαν από τους ψηφοφόρους, από τον καταταλαιπωρημένο κυπριακό λαό που τους γύρισε την πλάτη (που «τους γύρισε τα οπίσθια», όπως χαρακτηριστικά σχολίασε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου, Χαρίδημος Τσούκας). Τα ίδια έλεγαν και την εβδομάδα που ακολούθησε -τόσο κράτησαν οι χαμηλοί τόνοι των ηγεσιών- μέχρι να εκτονωθεί η κατάσταση και να χωνευτεί η πανωλεθρία των κομμάτων. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός έχασε σχεδόν όλους τους μεγάλους δήμους, το ΑΚΕΛ απώλεσε μία από τις δύο έδρες που είχε στην Ευρωβουλή, το ΔΗΚΟ τερμάτισε όχι τρίτο αλλά πέμπτο και καταϊδρωμένο (κάτω από το ψυχολογικό φράγμα του 10%), η ΕΔΕΚ έχασε τη μοναδική έδρα που είχε, η ΔΗΠΑ περίμενε πάνω από 7% και έλαβε 2,2%, οι Οικολόγοι σχεδόν εξαφανίστηκαν. Και ο ανεξάρτητος υποψήφιος, Φειδίας Παναγιώτου, παραγωγός περιεχομένου στο YouTube και το Tik-Tok στο επάγγελμα, αλεξιπτωτιστής στην πολιτική, ήρθε τρίτος στην κατάταξη και πρώτος σε σταυρούς προτίμησης ευρωβουλευτής με 71.330 ψήφους, όταν ο δεύτερος με τους πιο πολλούς σταυρούς είναι ο Λουκάς Φουρλάς (53.156), με 20.000 λιγότερους από τον Παναγιώτου. Το κόμμα του… Μακάριου, ΔΗΚΟ, έλαβε σύνολο, και οι έξι υποψήφιοι του, τον μισό αριθμό ψήφων από όσους έλαβε ο Φειδίας μόνος του (35.815), το ιστορικό κόμμα της Αριστεράς, ΑΚΕΛ, 79.163 (21,5%) και το πατριωτικό κόμμα του Κληρίδη, ΔΗΣΥ, 91.316 (24,8%). Το ακροδεξιό ΕΛΑΜ 41.215 (11,2%).
Ο ΔΗΣΥ πανηγυρίζει
Πάμε τώρα να δούμε σε ποιο βαθμό έλαβαν το κύριο μήνυμα των διπλών εκλογών τα παραδοσιακά κόμματα. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός ακόμα πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα, ανακουφισμένος που γλύτωσε την απώλεια της μίας έδρας στο φωτοφίνις, με υπερπροσπάθεια των τελευταίων ωρών και υπερπατριωτικά επιχειρήματα-διλήμματα, όπως «θα αφήσετε τους Κόκκινους να πανηγυρίζουν με τις ψήφους των Τουρκοκυπρίων (κάποιοι έλεγαν «[...] με τις ψήφους των Τούρκων);». Πριν από τις εκλογές της 9ης Ιουνίου, οι κυλιόμενες έρευνες κοινής γνώμης έδειχναν τον Συναγερμό δεύτερο κόμμα και καταϊδρωμένο (να χάνει μία έδρα). Η φωτογενής πρόεδρος του κόμματος συνεχίζει ακάθεκτη να πολυφωτογραφίζεται από διάφορες γωνίες, σε κάθε της βήμα, και από κάθε της δραστηριότητα να αναρτά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σίκουελ φωτογραφιών της, ενώ η Πινδάρου δείχνει να είναι γενικά σε καλοκαιρινή διάθεση: λίγος Πρωταράς, λίγη θάλασσα, και το κόμμα μου.
Αμέριμνο το ΑΚΕΛ
Το ΑΚΕΛ, που έχασε και τους Τουρκοκύπριους μαζί με τη μία από τις δύο έδρες που είχε στην Ευρωβουλή, δείχνει να είναι ένα κόμμα σε… κώμα αφού ό,τι έμεινε από την πάλαι ποτέ Επαγρύπνηση πιάστηκε στον ύπνο: περίμεναν να έρθουν να ψηφίσουν πάνω από 10.000 Τουρκοκύπριοι και τελικά εμφανίστηκαν 5.676, όχι όλοι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ (5.804 το 2019, δηλαδή 128 λιγότεροι το 2024). Και παρ' όλ' αυτά, σαν να μην έγινε τίποτε, η Εζεκία Παπαϊωάννου προβάλλει τη «μεγάλη επιτυχία της» να εκλέξει… κεντροδεξιούς δημάρχους στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και αποφεύγει να συζητήσει την πανωλεθρία της στις ευρωεκλογές. Και συνεχίζει να αναμασά τη θεματολογία της προεκλογικής περιόδου: οι τράπεζες που θέλουν να μας πιούν το αίμα, η ακρίβεια ως αποτέλεσμα του καπιταλισμού, η ιμπεριαλιστική Αμερική και η κακιά Ευρωπαϊκή Ένωση κ.λπ.
Στην κοσμάρα του το «Κέντρο»
Στο Δημοκρατικό Κόμμα δεν τολμά κανένα ηγετικό στέλεχος να πει στον πρόεδρο του κόμματος αυτό που σκέφτεται πραγματικά, γι' αυτό και περιορίζονται στο ότι θα ανασυνταχθούν και θα ανασυγκροτηθούν και θα θα θα. Η ευθιξία της ηγεσίας της ΕΔΕΚ για την αποτυχία στις εκλογές, που είναι, λέει, «συλλογική», πάει σε πολιτικό συνέδριο το φθινόπωρο και παίρνει αναβολή μέχρι το '26 - ο νυν πρόεδρος της ΕΔΕΚ δηλώνει σήμερα ότι δεν θα επαναδιεκδικήσει βουλευτική έδρα και προεδρία του κόμματος, σύμφωνα με το καταστατικό (συμπληρώνει τις δύο θητείες). Η ΔΗΠΑ δεν θέλει να μπει σε εσωστρέφεια (!) μετά από το 2,2% και γι' αυτό σπρώχνει πάρα κάτω και τις αναλύσεις και τις εξελίξεις και φυσικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση αν και δεν εισακούονται οι θέσεις της παράταξης, όπως οι ίδιοι δηλώνουν. Οι Οικολόγοι αναζητούν τον νέο κλώνο του νυν και αεί προέδρου τους, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα διαιωνίζεται και το εδεκίτικο άγγιγμα (touch) στους κρυπτοαντιομοσπονδιακούς Πράσινους της Κύπρου αναφορικά με το… Κυπριακό. Και όλοι μαζί -ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΔΗΠΑ, Οικολόγοι- εύχονται και ελπίζουν να μην βρεθεί στον δρόμο τους προς τις βουλευτικές εκλογές του 2026, κανένας νέος «Φειδίας».
Τους άνοιξε η όρεξη
Τα κακά νέα για τα κόμματα του κυπριακού πολιτικού κατεστημένου, είναι ότι η επιτυχία του Φειδία άνοιξε την όρεξη σε πολλούς: και σε αχρωμάτιστους Tiktokers και απολιτίκ Youtubers, αλλά και σε κομματικά στελέχη κυρίως δευτεροκλασάτα και τριτοκλασάτα, ανενεργά, αποστασιοποιημένα, περιθωριοποιημένα, παρκαρισμένα, σε αναμονή, εκδιωγμένα, πικραμένα, απαξιωμένα, απογοητευμένα και χριστοδουλιδικά. Tiktokers και YouTubers βγαίνουν με βιντεάκια και «απειλούν» ευθέως τους πολιτικούς ότι σώνεται ο χρόνος τους, ότι είναι τελειωμένοι, ότι θα τους βρουν μπροστά τους σε δύο χρόνια και αυτό που έγινε με τον Φειδία, δεν θα είναι τίποτε κοντά σε αυτό που έρχεται το 2026.
Τα «ορφανά»
Οι άλλοι, «τα ορφανά των κομμάτων και του Χριστοδουλίδη» δεν σκοπεύουν να πάνε σε αγρανάπαυση, τουναντίον οργανώνονται. Και δεν χρειάζεται κανείς να ψάξει μακριά για να τους βρει, να τους εντοπίσει. Είναι οι αντάρτες των κομμάτων και ο περίγυρός τους, κυρίως του ΔΗΣΥ, οι οποίοι κατάφεραν να μαζέψουν έναν αξιοπρόσεκτο αριθμό ψήφων στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και μπορεί να μην πέτυχαν τον προσωπικό τους στόχο και να εκλεγούν, ωστόσο έκοψαν τον βήχα στο κόμμα και έφραξαν τον δρόμο σε κομματικούς ή υποστηριζόμενους από τον Συναγερμό, υποψηφίους. Είναι κάποιοι που τους έκλεισε το πολιτικό οξυγόνο η «πριγκιπική» οικογένεια και η αυλή της στο ΔΗΚΟ, είναι μερικοί αντισιζοπουλικοί μέχρι κομματικού θανάτου, είναι πρώην Δηκοϊκοί και τέως ΔΗΠΑλέζοι που «ξύπνησαν», είναι οι διασκορπισμένοι στα πέρατα του κομματικού χάρτη αδέσποτοι του ΕΥΡΩΚΟ του Συλλούρη, και άλλοι της λεγόμενης λαϊκής Δεξιάς και Κεντροδεξιάς, που δεν νιώθουν να ανήκουν πια στα κόμματά τους αλλά και δεν αισθάνονται άνετα να ψηφίζουν ΕΛΑΜ. Και είναι και μερικοί πιο Ελαμίτες από τους Ελαμίτες που βλέπουν το ΕΛΑΜ να κανονικοποιείται και το κατατάσσουν στη γιαλαντζί ακροδεξιά, και εκείνοι οι πιο κομμουνιστές από το βαθύ ΑΚΕΛ που θεωρούν τον Στεφάνου και των συν αυτώ, αριστερούς του γλυκού ευρωσοσιαλιστικού νερού. Και 1-2 ασυγκράτητα φιλόδοξοι 40άρηδες που κινούνται μεταξύ ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ, που δεν λένε να κατασταλάξουν ποιο είναι το κόμμα τους, οι οποίοι βολιδοσκοπούν διακριτικά πρόσωπα και προθέσεις, αναφορικά με το ενδεχόμενο συνένωσης του λεγόμενου κεντρώου χώρου.
Νέα «μαγαζιά»
Κάποιοι, λοιπόν, από όλους αυτούς τους προαναφερθέντες, ετοιμάζονται να δοκιμάσουν τις αρχηγικές τους δυνάμεις ανοίγοντας δικό τους πολιτικό μαγαζί. Δηλαδή, έχουμε και λέμε, γίνεται λόγος -χωρίς να σημαίνει ότι στο τέλος θα πάρουν σάρκα και οστά όλες αυτές οι ζυμώσεις- για ένα νέο πολιτικό σχήμα δεξιότερο του ΕΛΑΜ, δεύτερο της λεγόμενης λαϊκής Δεξιάς μεταξύ ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ, το οποίο θα είναι το κόμμα του Χριστοδουλίδη είτε στα φανερά είτε στα μουλωχτά, και είναι αλήθεια ότι δημιουργεί ανησυχία και εκνευρισμό στην Πινδάρου αυτή η πληροφορία, τρίτο το συνενωμένο Κέντρο κάτι που φαντάζει ουτοπία για την ώρα, τέταρτο ένας σχηματισμός δύο-τρία κλικ αριστερότερα του ΑΚΕΛ, που προκαλεί σύγκρυο στην Εζεκία Παπαϊωάννου διότι ξέρουν καλά πράγματα και καταστάσεις που κρύβονται πίσω από αυτή την ιστορία που έχει χρόνια που πάει κι έρχεται, και πέμπτο το κόμμα του Χριστόφορου Τορναρίτη, ο οποίος έχει ήδη βρει το όνομα: «ΦΩΣ». Στόχος ολονών η νέα εκλογική μάχη σε δύο χρόνια και στο βάθος οι προεδρικές του '28. Όποιος καταφέρει να επιζήσει πολιτικά και να εισέλθει στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αυτόματα θα αποκτήσει και πολιτικό βάρος, ρυθμιστικό ρόλο. Η εκλογή του νέου προέδρου του Σώματος πολύ πιθανόν να παιχτεί στην τρίχα, ενώ θα αρχίσουν να κτίζονται εντός Βουλής και οι συμμαχίες για το 2028.
Μήνυμα ελήφθη;
Όσοι παρακολουθούν την επικαιρότητα, θα διάβασαν την περασμένη Κυριακή στην εφημερίδα «Πολίτης» και την ιστοσελίδα politis.com.cy, το ρεπορτάζ για το νέο κόμμα υπέρ του Χριστοδουλίδη που ψήνεται από υποστηρικτές του. Και οι γνωρίζοντες πρόσωπα και καταστάσεις, θεωρούν ότι καθόλου τυχαία ήταν η αναφορά του τέως δημάρχου Στροβόλου, Ανδρέα Παπαχαραλάμπους, στην ομιλία του στην τελετή παράδοσης της δημαρχίας στον νέο δήμαρχο, προχθές Παρασκευή (28/6/2023), για το πολιτικό του παρόν και μέλλον: «Ως αναγνώριση της αγάπης και της εκτίμησης αντιλαμβάνομαι και το αποτέλεσμα των εκλογών καθώς, παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερα να επανεκλεγώ, πέτυχα, χωρίς την υποστήριξη κομματικών μηχανισμών, να συγκεντρώσω ένα περήφανο ποσοστό. Οι σχεδόν 7.000 συνδημότες μας που με τίμησαν με την ψήφο τους, έστειλαν το μήνυμα ότι συμμερίζονται το όραμα και εκτιμούν όσα πρόσφερα μέχρι σήμερα. Το γεγονός αυτό μου δίνει ισχυρό πρόσταγμα να συνεχίσω την ενασχόλησή μου με τα κοινά, με την πεποίθηση ότι οι κόποι μου έτυχαν της δέουσας αναγνώρισης από τους πολίτες, γιατί γι' αυτούς και μόνον εργάστηκα. Και με την πεποίθηση αυτή θα συνεχίσω να πορεύομαι, πάντα με γνώμονα το κοινό όφελος και την πρόοδο του δήμου μας, της κοινωνίας και της πατρίδας μας».
